Ego devreden çıkınca işler düzeliyor

Yolda yürüyen bir insanın bir başkaları bana acaba bakıyor mu düşüncesi benliği devreye sokmaktır? Bu halde olan kişi acaba düzgün mü yürüyorum gibi sorulara takılır? Benliğini hatırlamıştır. Düzgün yürümek isterken denge bozulur. İşi artık kıvırtıyorum mu olayına döner!

Benlik devreye girdiğinde işler kusurla gider. Halbuki hedefine odaklanan, benliğini unutup ortama uyum sağlayan kişiler ise daha becerikli işler yapar. Bu fiziki boyutta durum bu şekildedir. Manevi kısmı ayrı.

Olumlama sözlerinde aynı benlik vardır. Ben sağlıklıyım! Ego burada tavan yaparken nasıl sağlıklı olunur! Yolda yürüyen kişi misali benlik hatalara müsaittir. Burada olan inceliği kavrayanlar belki binlerce sene bunları kendi zeka ölçütünde anlatmışlardır. Yunus Emre'nin "Benden içeri biri var" sözü bir şekilde buna temas ediyor. Tevhid bunu anlatıyor.

La ilahe sözünde Kadirilerin ilah yoktur sözü "sen kendinde yoksun" demektir. Aynı anlatım Mehmet Zahit Kotku tarafından da anlatılmaktadır. İlah kişinin benliğidir. Eskilerin yine Ezel ve Ebed sıfatlarına mazhar olmak için kişilerin benliğinden vazgeçmek ile mümkün olduğu kimi dergilerde okuyorduk!

"Savaşta onları siz öldürmediniz, onları Allah öldürdü; (oku) attığında da sen atmadın, Allah attı" Enfal 17-18 ayetleri ne anlatıyor!

Tefekküre dalıp düşünmek gerekir. Boşa giden hayat artık geri gelmiyor.